Hier een relaas van onze onze eerst 9 dagen.
Na een eerste beproeving van 13 uur zonder een sigaret te roken komen we aan in Caracas. Een luchthaven waar ze blijkbaar hun tijd nodig hebben om onze bagage op de bagageband te krijgen. Wijle vol goeie moed de luchthaven uit en op weg naar Caracas centrum. Dit natuurlijk niet op de aangewezen manier maar met een niet geregistreerde taxi chauffeur, die ons wel zonder veel problemen aan ons hotel afgezet heeft. Alhoewel in Caracas hebben ze de gewoonte om een autostrade van 3 rijstroken helemaal te benutten tot autostrade van 5 rijstroken.
Over naar Caracas zelf. Na een eerste keer in de metro te staan zijn we al helemaal de kluts kwijt. Naar waar is het centrum in zo n miljoenen stad, wat is het tarief van een rit, is dit wel een stadsmetro? Op eens duikt er een zekere Joce op (zijn naam zijn we pas enkele uren later te weten gekomen), hij wilt ons gidsen in Caracas, na even aarzelen neemt hij ons mee in deze groot stad en leren we een beetje over de geschiedenis van deze stad ( Parlement,geboortehuis Bolivar,Kathedraal, enz bezocht...). Na een dag lang wandelen vallen we in slaap en kijken we uit wat de volgende dagen ons zal brengen. Joce staat de volgende morgend weer paraat om ons op te pikken en het natuurpark El Avile in te trekken. Na 10 min stappen zijn we zijn gezaag zo beu dat we hem liever kwijt dan rijk zijn maar aangezien wij ergens in een gevaarlijke buitenwijk van Caracas zitten is er geen optie om ons uit de voeten te maken. Park El Avile ligt aan de zijkant Caracas en is te bereiken met jeeps en via de kabelbaan. Wij opteren voor de jeeps aangezien deze een hele boel goedkoper zijn. Achteraf blijkt dat we op de hoek van de gevaarlijkste favelas van Caracas staan, maar bon wat niet weet niet deert. Na even wachten stopt er een Jeepmet daarineen VenezolaanseIndier (Harry, 30 jaarhier) met Engelse, griekse, spaans, duitse (laten we zeggen wereldwijde) roots. Hij bied ons een lift aan tot boven (zo n 1000m) waar de 4x4 gans de weg moest aanstaan. Hij was ook een avontuurlijke reiziger maar heeft nu 2 kinderen en een Venezolaanse vrouw. Hij wilt ons onderdak geven voor enkele dagen en woont op deze berg. Schitterend, wij vlug onze tickets naar Merida gaan verplaatsen en 4 nachten bij hem geslapen. Alle jeep liefhebbers zullen jaloers zijn want dit was een ongelofelijke ervaring. Op en neer op deze berg is echt 4x4 rijden. Harry´s huizen in het natuurpark waren ongeloofelijk. De ligging was prachtig ende huizen waren luxueeus ingericht ( jaja, big-screen TV en WII). Met Harry en de familie de privé- school van de kinderen bezocht en daar high-school voetbal gekeken ( scouten voor RSCA hé), de dag erna naar de zee gereden ( 4u op, 4u af en wat een hitte!!!),en de laatste dag met zijn oudste zoon(13 jaar) een canyoning in het natuurpark gedaan. Best een interessante ervaring om in Venezuela nen 13 jarige te volgen zonder materiaal en niet te weten waar het eindigt.Na deze ongelofelijke dagen worden we maandag avond op de bus naar merida gezet. Volgens de boeken een rit van 13uur in een frigo of een diepvriezer, (Izza tipje:neem eendekentje mee, den airco staat hier op -4C) maar in werkelijkheid een rit van 16 uur waar de chauffeur u rustig een uurtje laat wachten omdat hij honger heeft. Eindelijk aangekomen in Merida opzoek gegaan naar onze eerste echte posada.(Niet echt een hotel en ook niet echt een motel, een kleine hacienda met maximum 10 kamers . Merida is een heel pak rustiger dan Caracas maar de Zuid Amerikaanse drukte zijn we nog steeds niet gewoon. Overmorgen gaan we aan dagje klimmem en dan gaan we naar de Los Llianos, een natuur gebied naast de bergen met veel beestjes zowel op het water onder het water als op het land.
Waarschijlijk sorry voor de vele schrijf of typfouten da toetsenbord staat hier in qwerty enons nederlands is al aan het vervagen( Waar hebben we dit nog gehoord :-) )

PS: nog even geduld voor de foto´s. We zijn beiden onskabeltje vergeten om die op de pc te kunnen zetten:-)